Ik zat net te denken wat voor laboratoriumapparatuur Madame heeft. Curiegebruik bij het doen van experimenten? Toen ontdekte ik dat een Nobelprijswinnaar niet alleen zijn eigen inzet is, maar ook wederzijdse beïnvloeding en inspiratie. 01 4 Nobelprijzen voor de familie van mevrouw Curie In 1903 wonnen Madame Curie en haar man samen de Nobelprijs voor de natuurkunde.

▲Madame Curie-paar

In 1911 won Marie Curie de Nobelprijs voor Scheikunde in 1911 voor de ontdekking en isolatie van radium en de definitie van het aantal kernen dat per tijdseenheid vervalt (Curie-eenheden).

▲Marie Curie’s Nobelprijs voor Scheikunde in 1911

nbsp;

nbsp;

nbsp;

nbsp;

nbsp;

nbsp;

Madame Curie stierf in 1934 (66 jaar oud). In hetzelfde jaar ontdekten haar oudste dochter Irena Yorio-Curie en haar schoonzoon Frederic Yorio-Curie kunstmatige straling. De twee wonnen de Nobelprijs voor Scheikunde in 1935.

nbsp;

In 1965 won mevrouw Curie’s jongste dochter (tweede dochter) Eve Curie’s echtgenoot Henry Richardson Labouis de Nobelprijs voor de Vrede als directeur van UNICEF. Dit is ook de vierde en vijfde Nobelprijs die de familie van Madame Curie heeft gewonnen.

▲dochtertje

02 Die Nobelprijzen die het oudste dochterpaar heeft gemist

Op een dag, toen de oudste dochter en zijn vrouw een experiment aan het doen waren, gaf het experimentele object plotseling een soort hoogenergetische stralen vrij! Ze dachten dat het een stroom van protonen was. Nadat het artikel was gepubliceerd, ontdekte Chadwick, een Britse natuurkundige, dat er iets mis was en dacht dat het een legendarisch neutron was. Zo werd hij de eerste persoon ter wereld die neutronen ontdekte en won hij de Nobelprijs voor de natuurkunde.

Wederom deden de oudste dochter en zijn vrouw een experiment. Toen de kosmische stralen de loden plaat raakten, vlogen alle deeltjes naar links en slechts één deeltje naar rechts. Ze vonden de laboratoriumlucht te troebel. Nadat het artikel was gepubliceerd, ontdekte de Amerikaanse natuurkundige Anderson dat er iets mis was en dacht dat het een legendarisch positron was. Als gevolg daarvan won hij ook de Nobelprijs voor de natuurkunde.

Wederom, toen de oudste dochter en anderen experimenten aan het doen waren, vroegen ze trage neutronen om uranium te raken. Ze observeerden een gloednieuw element met een atoommassa van 57 en 89. Ze denken dat het een rekenfout is. Nadat het artikel was gepubliceerd, ontdekten de Duitse chemici Hahn en Strassmann dat er iets mis was en dachten dat het kernsplijting was. Daardoor wonnen ze ook de Nobelprijs voor Scheikunde.

Wederom, toen de oudste dochter en zijn vrouw een experiment aan het doen waren, schoten ze deeltjes met een radioactieve bron, en de deeltjes raakten de aluminiumfolie. Nadat het experiment was voltooid en de radioactieve bron was uitgeschakeld, werd nog steeds constant op de aluminiumfolie gestoten. Deze keer stopten ze eindelijk met onvoorzichtigheid, ontdekten kunstmatige radioactiviteit en wonnen in 1935 de Nobelprijs voor de Scheikunde.

De hobbelige wetenschappelijke onderzoekservaring van de oudste dochter en zijn vrouw leert ons dat het leven van de Nobelprijswinnaar pretentieloos en saai moet zijn. Als er een beetje onstuimigheid is, is het absoluut onmogelijk om de Nobelprijs te winnen.